Cervantes

Ach gdyby ludzie się dzielili	a
Na wiernych i niewiernych	G e a
Myślałem w tej jedynej chwili	a
Gdy starły się galery	G e a
A Turków wrzask i nasze krzyże	G a G
Dym nad zieloną falą	G e a
Zepchnęły moje myśli niżej	a
Związały dłoń ze stalą	G e a

Ach gdyby prawda była prawdą	a
Że świat się lepszy stanie	G e a
Myślałem nad podwójną gardą	a
W poświście jataganów	G e a
A prochów swąd i krwi kleistość	G a G
Modlitwy głów odciętych	G e a
Kazały pytać ile istot	a
Powiększy poczet świętych	G e a

Ach gdyby sprawa której służę	a
Stała się sług swych godna	G e a
Myślałem idąc w jeńców sznurze	a
Krokami w rytm batoga	G e a
Handlarzy ludzkim ciałem chciwość	G a G
Zwierzęcość poniżonych	G e a
Prosiły myśl o inny żywot	a
W bezsenną noc wyśniony	G e a

Ach śmieszność tych co chcą powagą	a
I sensem los przesycać	G e a
Z niewoli wykupiony jadąc	a
Myślałem syt goryczy	G e a
Grubiaństwo brud i płatna miłość	G a G
Witały bohatera	G e a
Gdzie tym co będzie jest i było	a
Świat w śmiechu poniewiera	G e a

Tęsknotą w moim ciemnym domu	a
Miecz zardzewiały świeci	G e a
I niezniszczone lśnią bastiony	a
Nad równinami śmieci	G e a
Po pas w nich brocząc błędny rycerz	G a G
Przemierzam drogi chwały	G e a
Biją bezładne nawałnice	a
W moje ułomne ciało	G e a