Bóg się rodzi
| Bóg się rodzi, moc truchleje, | C F |
| Pan niebiosów obnażony! | C G |
| Ogień krzepnie, blask ciemnieje, | C F |
| Ma granice Nieskończony. | C G |
| Wzgardzony, okryty chwałą, | G7 C |
| Śmiertelny Król nad wiekami! | G7 C |
| A Słowo Ciałem się stało | G7 C A7 |
| I mieszkało między nami. | F G7 C |
| Cóż masz niebo nad ziemiany? | C F |
| Bóg porzucił szczęście swoje, | C G |
| Wszedł między lud ukochany, | C F |
| Dzieląc z nim trudy i znoje. | C G |
| Niemało cierpiał, niemało, | G7 C |
| Żeśmy byli winni sami, | G7 C |
| A Słowo Ciałem się stało | G7 C A7 |
| I mieszkało między nami. | F G7 C |
| W nędznej szopie urodzony, | C F |
| Żłób Mu za kolebkę dano! | C G |
| Cóż jest czym był otoczony? | C F |
| Bydło, pasterze i siano. | C G |
| Ubodzy, was to spotkało | G7 C |
| Witać Go przed bogaczami! | G7 C |
| A Słowo Ciałem się stało | G7 C A7 |
| I mieszkało między nami. | F G7 C |
| Podnieś rękę, Boże Dziecię, | C F |
| Błogosław Ojczyznę miłą! | C G |
| W dobrych radach, w dobrym bycie | C F |
| Wspieraj jej siłę swą siłą. | C G |
| Dom nasz i majętność całą, | G7 C |
| I wszystkie wioski z miastami. | G7 C |
| A Słowo Ciałem się stało | G7 C A7 |
| I mieszkało między nami. | F G7 C |