Bob Dylan

Ocean w nas śpi	D
I horyzont z nas drwi	Fis h
Płytka fala fałszywie się mieni	G A D
A prawdziwy jest rejs	D
Do nieznanych ci miejsc	Fis h
Kiedy płyniesz na przekór przestrzeni	D G A D

I na tej z wielu dróg	D G
Po co ci para nóg	A D
I tak dotrzesz na pewno do końca	D G A
Nie potrzebny ci wzrok	G D
Żeby wyczuć swój krok	Fis h
I nie musisz wciąż radzić się słońca	D G A D

Wielbicieli i sług	D
Tłum ci zawisł u nóg	G D
To wolności twej chciwi strażnicy	D G A
Zaprowadzisz ich tam	G D
Gdzie powinieneś być sam	Fis h
Z nimi żadnej nie przejdziesz granicy	D G A D

Zlekceważą twój głos	D
Którym wróżysz im los	G D
Od jakiego ich nic nie wyzwoli	D G A
Bo zabije ich las	G D
Rąk co klaszczą na czas	Fis h
W marsza rytm co śmierć niosąc nie boli	D G A D

Patrz jak piją i żrą	D
Twoją żywią się krwią	Fis h
I żonglują słowami twych pieśni	G A D
Lecz nic nie śni im się	D
A najlepiej wiesz że	Fis h
Nie istnieje wszak to co się nie śni	D G A D

By przy śmierci twej być	D G
Płakać śmiać się i drwić	A D
To jedyny cel twojej eskorty	D G A
Oddaj komuś rząd dusz	G D
I na własny szlak rusz	Fis h
Tam gdzie żadne nie zdarzą się porty	D G A D

Mówić będą żeś zbiegł	D
Ale wyjdą na brzeg	G D
I zdradzieckie ci lampy zapalą	D G A
Ale ty patrząc w dal	G D
Płynąć będziesz wśród fal	Fis h
Aż sam wreszcie staniesz się falą	D G A D