Belle

Wiem, słowo „piękna” bez niej by straciło sens	a d E a
Kiedy tańczy… gdy ciało jej rzuca cień,	d E a
Jak rajski ptak, co w chmurze piór ku niebu mknie,	d E a
To w otchłań swoją piekło znowu wciąga mnie.	d E fis
Me oczy w barwnej jej spódnicy toną mgle	h Cis fis
Już do Dziewicy Marii nie śmiem modlić się.	h E A
Lecz, ten, kto kamieniem rzucić pierwszy by w nią chciał	fis h Cis fis
Mieć na sumieniu będzie większy grzech niż ja.	h E A
O, Lucyferze! Duszę bierz, gdy tylko dasz	h Cis fis
We włosy Esmeraldy wsunąć dłoń choć raz.	h Cis fis
	(fis h E a d G)
Wiem, piękna jest, lecz takiej nie mógł jej stworzyć Bóg,	c f G c
Tylko szatan, bym w Boga dziś zwątpić mógł.	f G c
Gdy patrzę na nią pożądanie włada mną	f G c
Choć wzrok ku niebu zwracam to wciąż widzę ją	f G a
Pierworodnego grzechu ognie w oczach ma.	d E a
A moja żądza do niej, mnie ku zbrodni pcha.	d G C
Lecz, jawnogrzesznica, którą ma w pogardzie świat	a d E a
Też brzemię krzyża może w sobie nieść od lat.	d G C
O, pozwól Nasza Panno święta, pełna łask	d E a
W ogrodzie Esmeraldy zbłądzić chociaż raz.	d E a
	(a d G c f B)
Wiem, to cygańskich jej oczu czar sprawił, że	es as B es
Wbrew wszystkiemu w jej niewinność wierzyć chcę.	as B es
Bo gdy porywa jej spódnicę tańca rytm	as B es
Odkrywam tajemnicy szlak na sam szczyt.	as B c
Ma Dulcyneo! Już nasz ślub obwieścił dzwon	f G c
A me niewierne serce gra fałszywy ton.	f B Es
Lecz, Mężczyzna, który by odwrócił od niej wzrok	c f G c
Niechby za karę się przemienił w soli blok!	f B Es
O, Fleur-de-Lys! Nim przysięgi złączą nas	f G c
Chcę dotknąć kwiatu Esmeraldy chociaż raz.	f G c
	(c f B es as Des)
Me oczy w barwnej jej spódnicy toną mgle	f G c
Już do Dziewicy Marii nie śmiem modlić się.	f B Es
Lecz, ten, kto kamieniem chciałby pierwszy rzucić w nią	c f G c
Mieć na sumieniu będzie większy grzech niż to.	f B Es
O, Lucyferze! Duszę bierz, gdy tylko dasz	f G c
We włosy Esmeraldy wsunąć dłoń choć raz.	f G c

Esmeralda…	f G c