Bankiet

Ja - przy małym stoliku nad wystygłą herbatą,	e
Oni tam za kotarą gdzie muzyka i gwar.	E a
Siedzę sam w pustej sali, żółte stołów lśnią blaty,	a e
Nawet tych bez zaproszeń skusił bankietu czar.	H7 e
Ktoś spóźniony przechodzi, widzi mnie i przystaje:	e
"Co tu robisz, jak w domu?" Ot, znajomy czy ktoś...	E a
"Chodźże ze mną" - i idę, gdzie się bawią i grają –	a e
Dodatkowy cóż znaczy tam gość?	H7 e
Wchodzę: stół, tłum, biel świateł, pryska nastrój ponury	E a
Histeryczne chichoty podchmielonych już pań!	Fis7 H7
Siadam, biorę na talerz plastry miąs, konfitury	e a
Parę miłych zamieniam z kimś zdań.	e H7 e

Nie pamiętam, czy to żenił z kimś tam ktoś się,	E a
Czy też jakiś jubileusz być to miał -	Fis7 H7
Ja pamiętam, że na stole postawiono wielkie prosię -	e a
Z niego każdy mięsa strzęp dla siebie rwał	e H7 e
Obstawili nas kelnerzy jak opryszków	E a
Przy drzwiach jacyś wyfraczeni stali trzej	Fis7 H7
Innych pięciu lało wódę oraz wina do kieliszków	e a
Żeby trawić nam to wszystko było lżej!	e H7 e
Przy mnie też stał taki jeden - całkiem blisko -	E a
Dziką siłę mięśni czuło się pod skórą...	Fis7 H7
Choć na dźwięk każdego słowa kłaniał mi się jak mógł nisko -	e a
Patrzył z góry. Patrzył z góry.	e H7 e

Północ! Śpiewy pijane, chór z pełnymi ustami,	e
Ja fałszuję, lecz fałsz mój zagłuszony przez ryk	E a
Więc poganiam tych, którzy nie śpiewają wraz z nami,	a e
Choć właściwej melodii już nie śpiewa tu nikt!	H7 e
Wtem coś łamie się we mnie, "Co ja robię zalany?	e
Trzeba wyjść stąd, uciekać!" Wstaję krzyczę przez gwar,	E a
Gdy na ustach swych czuję dłoń sąsiadki pijanej	a e
I odurza mnie zapach perfum "Moskiewski czar"	H7 e
Sufit w dół na mnie leci i podłoga się kiwa	E a
Zimny mrok pod powieki, pot perlisty na kark	Fis7 H7
Z wewnątrz mnie dziko strumień się gorący wyrywa	e a
I przewraca kieliszki wśród okrzyków i skarg	e H7 e

Kelner - ten co za mną stał - do przodu skoczył	E a
Wprawnym chwytem obezwładnił moją dłoń	Fis7 H7
Dźwignął, szarpnął, szturchnął w plecy, odprowadził na ubocze -	e a
Tam wyrwałem się i odwróciłem doń	e H7 e
Zatoczyłem się natychmiast, kiedy puścił	E a
Z trudem, ale utrzymałem równowagę	Fis7 H7
I wyprowadziłem cios w ten jego uniżony uśmiech	e a
I w sprzeciwu nie cierpiącą tę rozwagę!	e H7 e
W tył odleciał, byli inni - doskoczyli	E a
W kwadrat mordę mą zaplutą skuli mi	Fis7 H7
I za drzwi mnie w zimny, miejski świt rzucili...	e a
Piąta rano puste miasto w oczach drży!	e H7 e

Ja nad wódką poranną przy wyziębłym bufecie	e
Oni tam się wsadzają do limuzyn i aut	E a
Najwyraźniej nie umiem bawić się na bankiecie	a e
I nie dla mnie ślub, pogrzeb, jubileusz czy raut	H7 e
Najwyraźniej nie umiem bawić się na bankiecie	a e
I nie dla mnie ślub, pogrzeb, jubileusz czy raut	H7 e