Ballada o spalonej synagodze

Żydzi, Żydzi wstawajcie płonie synagoga!	a G a
Cała Wschodnia Ściana porosła już żarem!	a G a
Powietrze drży, skacze po suchych belkach ogień!	a G a
Wstawajcie, chrońcie święte księgi wiary!	a G e a

Gromadzą się ciemni w krąg płonącego gmachu	a G a
Biegają iskry po pejsach, tlą się długie brody	a G C
W oczach blask pożaru, rozpaczy i strachu	d C d a
Gdzie będą teraz wznosić swoje próżne modły?!	a G e a

Płonie synagoga! Trzask i krzyk gardłowy!	a G a
Belki w żar się sypią, iskry w górę lecą!	a G a
Tam, w środku Żyd został! Jeszcze widać ręce!	a G a
Już czarne! O, Jehowo, za co? O, Jehowo!?	a G e a

Noc zapadła. Stoją wszyscy wielkim kołem,	a G a
Chmury nisko, w ciemnościach gwiazda się dopala.	a G C
Patrzą na swe chałaty porosłe popiołem,	d C d a
Rząd rąk i twarzy w mrok się powoli oddala...	a G e a

Stali tak do rana, deszcz spadł, ciągle stali	a d
Aż popiół się zmieszał ze szlamem.	d a
- Jeden Żyd się spalił! Jeden Żyd się spalił!	a
Śpiewał w knajpie nad wódką włóczęga pijany.	d e a