Ballada o okrzykach
| Stałem wśród tłumu rzymskiej ulicy | C C7 |
| Krzyczałem też jakieś słowa | F G C (F C) |
| Nad nami cesarz i dostojnicy | C C7 |
| W szatach swych purpurowych | F G C (F C) |
| Szczytu sięgało to uniesienie, | a e |
| Gdzieniegdzie lśniła już broń! | F G |
| Gdy nagle, jakby ponad tym wrzeniem | C F |
| Cesarz wzniósł swoją dłoń | C G C (F C) |
| Zagrzmiały trąby! Bębny i kotły! | a E a E a |
| Zalśniły czerwień i złoto! | F G a (E a) |
| Kwaśne nastroje jakby wymiotło | a E a E a |
| Zakrzyknęliśmy z ochotą! | F G a |
| - On tu jest prawem! On tu jest siłą! | a E a E a |
| On sprawiedliwość wymierza! | F G a |
| No i powiedzcie, jak można było | a G a G a |
| Nie krzyczeć mu: "AVE CAEZAR!" | F a G a (G) |
| Stałem wśród tłumu w gotyckiej kaplicy | C C7 |
| W mroku ktoś perorował | F G C (F C) |
| Nad nami biskup i dostojnicy | C C7 |
| W szatach swych purpurowych | F G C (F C) |
| Szczytu sięgało to uniesienie | a e |
| Aż łomotała skroń! | F G |
| W oczy strzeliło ołtarza lśnienie | C F |
| A biskup podniósł dłoń! | C G C (F C) |
| Zagrzmiały groźnie wielkie organy | a E a E a |
| Zadrżały złote lichtarze! | F G a (E a) |
| Wszyscy padliśmy na kolana | a E a E a |
| A potem padliśmy na twarze! | F G a |
| Ach ta wspaniałość tego kościoła! | a E a E a |
| Ta wiara, co życie dała! | F G a |
| No i powiedzcie, jak tu nie wołać: | a G a G a |
| "BOGU NIECH BĘDZIE CHWAŁA!" | F a G a (G) |
| Stałem wśród tłumu w centrum stolicy | C C7 |
| Twarze wznieśliśmy ku górze | F G C (F C) |
| Pierwszy Sekretarz i dostojnicy | C C7 |
| Stali w chorągwi purpurze | F G C (F C) |
| Szczytu sięgało już uniesienie | a e |
| Choć potu dławiła woń | F G |
| Gdy pierwszy sekretarz w pozdrowieniu | C F |
| Do góry wzniósł swą dłoń! | C G C (F C) |
| Zagrzmiały rozwieszone głośniki | a E a E a |
| Wśród domów ze szkła i stali | F G a (E a) |
| A myśmy na to wznosili okrzyki! | a E a E a |
| Transparentami machali! | F G a |
| Te hasła! Flagi których nie zliczę | a E a E a |
| Do dumy dość dają powodów! | F G a |
| No i powiedzcie, jak tu nie krzyczeć: | a G a G a |
| "PROGRAM PARTII PROGRAMEM NARODU!" | F a G a |
| [autor zwrotki: Magdalena Krzyżanowska] | |
| Stałem wśród tłumu stołecznej ulicy, | C C7 |
| wokół prawdziwi Polacy. | F G C (F C) |
| Prezydent, premier i dostojnicy, | C C7 |
| o twarzach w purpurze rodacy. | F G C (F C) |
| Szczytu sięgało to uniesienie, | a e |
| zawrzała aż tłumu toń, | F G |
| Gdy nagle prezes, już na mównicy, | C F |
| do góry uniósł swą dłoń. | C G C (F C) |
| Zagrzmiały bębny i wuwuzele, | a E a E a |
| wokoło flesze błysnęły, | F G a (E a) |
| A myśmy z gardeł okrzyk wydali, | a E a E a |
| by nas w Europie słyszeli! | F G a |
| Duma narodu, jego potęga, | a E a E a |
| to wyklętych są krew i blizny | F G a |
| Teraz powiedzcie, jak tu nie krzyczeć: | a G a G a |
| "Śmierć wrogom Ojczyzny!" | F a G a |