Ballada feudalna

Dawni fornale majątku, przywiązani do niego	D C D C D C D C
Bardziej niż każe rozsądek, głód miejscowe prawo	D G C G D (C D C)
Raby tej ziemi, wygnani z niej właśnie dlatego	D C D C D C D C
Zwracam się do was - dworski pisarczyk i pachoł	D G C G D (C D C)
Na tyle tu nieważny by grać odważnego	h e D A D

Do czworaków przywykli jak do pięknych domów	h Fis7
Ci, co przyszli na wasze, jeszcze ciepłe miejsca	h Fis7
Pijąc kłócą się, kłócąc - nie ufają nikomu	h Fis7
W nocy gardła pełne piekącego szczęścia	h E A
Narzekać, nienawidzić, kląć na ekonomów.	h e D A D C

Ten żywy nawóz co rano idzie w ziemię czarną	D C D C D C D C
Wzdłuż długich bruzd ospała nadzorców robota	D G C G D (C D C)
Gnije zgoda, panoszy się mowa wulgarna	D C D C D C D C
Ziemia ciągle rodzi dla obcego złota	D G C G D (C D C)
Pot na niskich czołach oblicza się w ziarnach	h e D A D

Dwór stoi jak stał - siedlisko wróbli i kukułek	h Fis7 h Fis7
(Chociaż plotka i wróżba przyszłość jakąś tu stwarza)	h Fis7
W zmatowiałych salonach, gdzie się niegdyś snuły	h Fis7 h Fis7
Karmione pamięcią duchy przodków gospodarza	h E A
Ciągle w modzie kolumny i obce statuy!	h e D A D C

Zwykłe słowa wyszły już z użycia	D C D C D C D C
Wielkimi porozumieć nie można się wcale	D G C G D (C D C)
Co raz ktoś zawoła o winnych wykrycie	D C D C D C D C
Pan ręką pokazuje mu graniczne pale	D G C G D (C D C)
Za którymi znikliście wy - wygnani w przeżycie	h e D A D

Widzę was nieraz, kiedy twarz ukryję w dłoniach	h Fis7 h Fis7
Macie przynajmniej wasze chlubne poniżenie	h Fis7
Gdy, wygnanym, łuk Ziemi ojczyznę przesłonił	h Fis7
Ciągle taką samą w waszym zapatrzeniu	h E A
Stoicie w oddali na wysokich koniach	h e D A D