Ballada czarno-biała

Mam czarno-biały świata obraz	D A7 D
Rzecz ponoć bardzo to niedobra	h Fis7 h
Bo może jeszcze wróg się obra-	G A D G
Zić, że nie widzę w nim partnera	D A7 D
Przez to mozaika mi umyka	D A7 D
Wewnętrznych wstrząsów polityka	h Fis7 h
Którego bezlitośnie tykam	G A D G
Złaszam, oczerniam, poniewieram	D A7 D

Cieszy mnie krytyka tak szczera	D A7 D
Bowiem dowodzi, że docieram	h Fis7 h
Do tego, o co chcą się spierać	G A D G
Ludzie myślący, a więc – żywi	D A7 D
Gdy nagła bierze mnie cholera	D A7 D
Lub, kiedy już bezsilność zżera	h Fis7 h
Jest coś, w czym łatwo powybierać –	G A D G
Wszechłagodzący relatywizm:	D A7 D

Nie całkiem jest cywilem – cywil	h Fis h
Nie tacy białowłosi — siwi	h Fis h
Nie-obrzydliwi – obrzydliwi	h Fis h A
Lecz w końcu wszyscy mili Bogu:	D A D
– Zdają się mówić ci poczciwi	h Fis h
Jakby nie wiedząc, że ich cywi-	h Fis h
Lizacja każdą myśl wykrzywi	A D A D A
A Bóg ich Bogiem – Dekalogu	D A7 D

Zawsze tęsknotą ludzi małych	D A7 D
Porządek świata będzie stały	h Fis7 h
Wieczne sojusze i podziały	G A D G
Choćby najwyższej ceny warte	D A7 D
I to jest obraz czarno-biały	D A7 D
Jakby się mrówki dogadały	h Fis7 h
Że wspólnym domem ich wspaniałym	G A D G
Ma jedno być mrowisko – martwe	D A7 D

A w mojej bieli – migotliwe	D A7 D
Barwy ratują to, co żywe	h Fis7 h
Co moja czerń obraca wniwecz	G A D G
Jak, kiedy światła nagle gasną	D A7 D
Dusze subtelne i wrażliwe	D A7 D
Nie chcą uwierzyć w byt kontrastów –	h Fis7 h
Ja z pragnień – jedno mam żarliwe:	G A D G
Móc widzieć ciemność	D A7
Widzieć jasność	D

Dusze subtelne i wrażliwe	D A7 D
Nie chcą uwierzyć w byt kontrastów –	h Fis7 h
Ja z pragnień – jedno mam żarliwe:	G A D G
Móc widzieć ciemność	D A7
Widzieć jasność	D G D