Autoportret Witkacego

Patrzę na świat z nawyku	G D6
Więc to nie od narkotyków	G D6
Mam czerwone oczy doświadczalnych królików	a e G D6

Wstałem właśnie od stołu	G D6
Więc to nie z mozołu	G D6
Mam zaciśnięte wargi zgłodniałych Mongołów	a e G D6

Słucham nie słów lecz dźwięków	G D6
Więc nie z myśli fermentu	G D6
Mam odstające uszy naiwnych konfidentów	a e G D6

Wszędzie węszę bandytów	G D6
Więc nie dla kolorytu	G D6
Mam typowy cień nosa skrzywdzonych Semitów	a e G D6

Widzę kształt rzeczy w ich sensie istotnym	d a
I to mnie czyni wielkim oraz jednokrotnym	d a
W odróżnieniu od was którzy Państwo wybaczą	e a H7
Jesteście wierszem idioty odbitym na powielaczu	e H7

Dosyć sztywną mam szyję	G D6
I dlatego wciąż żyję	G D6
Że polityka dla mnie to w krysztale pomyje	a e G D6

Umysł mam twardy jak łokcie	G D6
Więc mnie za to nie kopcie	G D6
Że rewolucja dla mnie to czerwone paznokcie	a e G D6

Wrażliwym jest jak membrana	G D6
Zatem w wieczór i z rana	G D6
Trzęsę się jak śledziona z węgorza wyrwana	a e G D6

Zagłady świata się boję	G D6
Więc dla poprawy nastroju	G D6
Wrzeszczę jak dziecko w ciemnym zamknięte pokoju	a e G D6

Ja bardziej niż wy jeszcze krztuszę się i duszę	d a
Ja częściej niż wy jeszcze żyć nie chcę a muszę	d a
Ale tknąć się nikomu nie dam i dlatego	e G F e
Gdy trzeba będzie sam odbiorę światu Witkacego	e G F e
	e/D e/C H7 e
	e a H7 e
	e H7 e a/E e