Ararat
| Ta sama siła, co w górę wyniosła | e D G |
| Górę Ararat, z której puszczał Noe | G D e |
| Nad fale świata skrzydlatego posła | C G |
| Górę co Dachem Ziemi i Kościołem – | D H |
| Tą samą siłą jest, co zdruzgotała | G D e |
| Owieczek bożych pastwiska soczyste | h C |
| Bez nienawiści grzebiąc kruche ciała | E a |
| W wiary w cierpienie kamienną kołyskę | B0 H7 e |
| Ruchem warstw ziemi ktoś to wytłumaczy | e D G |
| Karą za grzechy inny ktoś - ze strachem; | G D e |
| Inni znów ciesząc się z ludzkiej rozpaczy: | C G |
| - Allach jest z nami! - krzykną - My z Allachem! | D H |
| Czy ktoś, kto zamiast betlejemskiej gwiazdy | G D e |
| Widzi nad sobą tylko beton władczy | h C |
| Sławi za wyrok siłę, co go miażdży | E a |
| Bo kocha Bóg tych, których doświadczył? | B0 H7 e |
| Wiele jest śmierci. Śmierć z wyroku losu | e C |
| Śmierć niewybredna od gromu, pomoru | B0 H7 |
| Zdaje się gorsza od męczeńskich stosów | e C |
| Bowiem człowieka - pozbawia wyboru | a7 B0 H7 e |