Japońska rycina
| W kamieniu, krzewie i potoku |
| W źdźble trawy, w płatku białej lilii |
| Mieszkają duchy naszych przodków |
| Patrzące na nas w każdej chwili |
| Kształt, barwa, zapach, śpiew gałązki |
| Przypominają obowiązki |
| Wobec tych, co przed nami żyli. |
| W sposobie ułożenia szaty |
| W ukłonie według starych reguł, |
| W tym, jak przyrządza się herbatę |
| Jak się szanuje każdy szczegół |
| Wyraża się nasz dług wdzięczności |
| Dla stwarzającej nas przeszłości |
| Od której uciekamy w biegu... |
| Wreszcie wyborem umierania, |
| Gdy honorowe ostrze w dłoniach |
| Śmierć czyni przedłużeniem trwania |
| (Bo życie przecież - to agonia) |
| - Stwarzamy wodę, kwiat i kamień |
| W których na zawsze zamieszkamy |
| Wśród tych, co będą żyli po nas. |