Kowale trudu i obłudy, e D G D
Złotnicy zła, szlifierze zysku a D e
Myśl nazywają córką nudy e D G D
Choć są więźniami swych pomysłów, a D e
Wycisną wszystko z ziemskiej grudy – G D a e
Przewrotne, chciwe krasnoludy. G D G D
Kowale trudu i obłudy, e D G D
Myśl nazywają córką nudy a D e
e D G D
a D e
Wiedzący skąd wiatr grom przywieje, e D G D
Ale zapobiec mu niezdolni, a D e
Starych zagrożeń drążą rejestr e D G D
Żeby od nowych świat uwolnić, a D e
A wiatr z nadziei ich się śmieje – G D a e
Osamotnieni czarodzieje. G D G D
Wiedzący skąd wiatr grom przywieje, e D G D
Starych zagrożeń drążą rejestr a D e
e D G D
a D e E
Niepomne swoich własnych zmarłych, a G C d
Ale na grobach ich oparte, a E a E
W ochrypłych obracają gardłach a G C d
Skargi – na strzępy słów podarte; a E a E
Tylko by tarły się i żarły d E
Okrutne, nieszczęśliwe karły. d E
W ochrypłych obracają gardłach e D G D
Skargi – na strzępy słów podarte; a D e
e D G D
a D e
Przejrzyste dla tych, którzy nie śnią, e D G a
Zawsze obecne w świecie dzieci, e H7 e H7
Odchodząc cicho ścieżką leśną e D G a
Co śladem ich przez chwilę świeci e H7 e H7
Pędzelkiem zmierzchu wróżbę skreślą – G D
Elfy ze swoją smutną pieśnią. a e
Przejrzyste dla tych, którzy nie śnią, e D G D
Odchodzą cicho ścieżką leśną a D e
e D G D
a D e E
Oto mieszkańcy świata wojen a G C d
O wielkie sprawy bez spoczynku, a E a E
Zaludniający myśli moje a G C d
Gdy siadam z fajką przy kominku; a E a E
Więc o nich śnię i ich się boję – d E
Hobbit tęskniący za spokojem. d E
Więc o nich śnię i ich się boję – e D G D
Hobbit tęskniący za spokojem. a D e
e D G D
a D e