. a G a G a G a G a
Dziewiętnasty był wiek a G a
w kraju tym grasował Joan Serra C F C
i, jak niesie stara wieść F G E7
nazywano go La Pera. a G a (E)
Łaknął wciąż niewinnej krwi a G a
a krzyk mordowanych ludzi C F C
do dziś wśród cyprysów brzmi: F G E7
- Zmiłuj się, zmiłuj się! a G a
E
- Nie zabijaj mnie a G a
bo mam synów dwóch i żonę C F C
forsy dam ci ile chcesz E E7 a
lecz, błagam, oszczędź życie moje! d E F (G)
Nie zabijaj mnie a G a
na mą matkę cię zaklinam! C F C
- Lepiej módl się, i to już! F G E7
- Zmiłuj się, zmiłuj się! a G a
E
Oto któregoś dnia a G a
do Najświętszej Panny z Karmelu C F C
pewien człowiek modły słał F G E7
przy dwóch świec łagodnym płomieniu. a G a (E)
I już góry i drogi a G a
powtarzają krzyki ludzi C F C
mordowanych bez litości F G E7
- to La Pera kraj znów łupi. a G a
E
- Nie zabijaj mnie! a G a
Bo mam żonę i dwóch synów C F C
forsy dam ci ile chcesz E E7 a
lecz pozostaw mnie przy życiu! d E F (G)
Nie zabijaj mnie a G a
na mą matkę cię zaklinam! C F C
- Lepiej módl się i to już! F G E7
- Zmiłuj się, zmiłuj się! a G a
E
Lecz dziś Jeanie Serra a G a
dwaj żołnierze cię schwytali C F C
dzisiaj ci zabrakło szczęścia F G E7
i oto siedzisz za kratami. a G a (E)
I nazajutrz, gdy wstał świt a G a
gdy już nań czeka szubienica C F C
z ust La Pery płynie krzyk F G E7
- to jego ostatnia modlitwa. a G a
E
- Gdy powieszą już mnie a G a
gdy mi serce bić przestanie C F C
gdy się skończy życie me E E7 a
i do fosy wrzucą me ciało d E F (G)
niech ktoś modlitwę zmówi za mnie a G a
przed obrazkiem Panny z Karmelu C F C
i niech świece dwie zapali! E E7 a G a
Nie uczynił tego nikt. d G E7 a
a G a G a G a G a