Pielgrzymka
| Szli do stolicy chłopi w wielki głód | a |
| Do Cara z prośbą i ze skargą szli | C |
| I nieśli w darze pieśni chleb i miód | F G C E F |
| "Boże Cara chroni" | a G a |
| Przez matkę Rosję szli srebrzystych brzóz | a |
| Gdzie Sankt Petersburg złotem kopuł lśni | C |
| I Ojciec Wicher śpiew pokorny niósł | F G C E F |
| "Boże Cara chroni" | a G a |
| I doniósł śpiew ten tam gdzie czuwał Car | a |
| Nad pomyślnością ludu swego dni | C |
| Przez okna komnat chłopski chór się wdarł | F G C E F |
| "Boże Cara chroni" | a G a |
| Szedł od stolicy w kłus kozacki śpiew | a |
| Wąsy i szable konie pełnej krwi | C |
| Nieśli nahajek świst i Cara gniew | F G C E F |
| "Boże Cara chroni" | a G a |
| I chłostę kopyt brał pokornie grunt | a |
| Bez słowa skargi i bez jednej łzy | C |
| Aż doszli tam gdzie chłopski śpiewał bunt | F G C E F |
| "Boże Cara chroni" | a G a |
| Przez chwilę słychać było jeden chór | a |
| A potem jeszcze komend krzyk: poszli! | C |
| I się zaczęło garbowanie skór | F G C E F |
| "Boże Cara chroni" | a G a |
| Grzązł w porzuconych chlebach kopyt błysk | a |
| I wsiąkał w ziemię miód z domieszką krwi | C |
| Lecz ciągle śpiewał oćwiczony pysk | F G C E F |
| "Boże Cara chroni" | a G a |
| Bo wiedział Car czego nie wiedział lud | a |
| Gdy okna stolic drżą bo ziemia drży | C |
| Że co innego znaczy śpiew przez głód | F G C E F |
| "Boże Cara chroni" | a G a |