Bóg ciężki żywot ma
| Nie sądzę, bym nadawał się |
| Do grona świętych, bo to źle |
| Za życia jeszcze cherubinem być |
| Tulio, co ty wygadujesz? |
| Znów na klęczkach widzę ich |
| Myślę, że w warunkach tych |
| Przyjemnie będzie przez czas jakiś żyć |
| Przyjemnie żyć, przyjemnie żyć,To świetna myśl! |
| o mój boże! |
| Bóg ciężki żywot ma |
| Gdy swe obowiązki zna |
| A zwłaszcza, gdy blagierem zwykłym jest |
| Taki obiekt uwielbienia |
| Słucha modłów co dnia |
| Aż mi słabo ze wzruszenia |
| Nawet to się lubić da |
| Jak mogę im odmówić |
| Skoro boskość chcą mi wmówić? |
| Nie zawiodę ich |
| Bo stać mnie na ten gest |
| Gdy ich odrzucimy plan |
| Mogą chcieć zaszkodzić nam |
| W ofierze złożyć albo wypchać nas |
| Akurat na tym wcale mi nie zależy |
| A można na talerzu mieć |
| Tak! |
| El Dorado starczy chcieć |
| Dzięki! |
| W stronę ludu ukłon zrobić czas |
| Skłonić się nisko,pokłonić się czas |
| By bardziej szanowali nas! |
| Bóg ciężki żywot ma |
| Lecz gdy przez tłum się lubić da |
| Zbiera modły, tak jak się to zdarzyło nam |
| Zdarzyło nam! |
| Jest on wzorem ideałów |
| Jest legendą, zbiorem cnót |
| Patrzy w dół i z piedestału |
| Widzi skarby u swych stóp |
| Skoro tak nas pragną traktować |
| Głupio tego nie skosztować |
| No jasne! |
| Więc wejdźmy w końcu już do nieba bram |