Błędy wróżbitów
| No cóż, wróżbici także się starzeją: | A E |
| Rtęciowe brody, płynnosrebrne oczy | h fis E |
| Choć mają stawić czoła ciężkim dziejom | A E |
| Gdzie teraźniejszość kroczy i druzgocze | h fis E |
| No cóż, wróżbitom starość taka sama | A E |
| Jak tym, co nawet sobie nie wróżyli | h fis E |
| Dziś przeżywamy pojutrzejszy dramat | A E |
| Jutro świetliste tych co wczoraj byli... | h fis E |
| Uwierzcie zgrzybiałym wróżbitom | h fis E |
| Bo zawsze mieć będą rację... | h fis E |
| Oni życie oddali | D |
| Wyobrażeń orbitom | A |
| Licząc tylko na - próżni - owację | h fis E |
| Wróżbity umysł także zna granice | A E |
| Uczucia jego nie obce miłości | h fis E |
| A wróżyć musi: Wywracać na nice | A E |
| Płaszcz czasu, co przecież utkany z podłości. | h fis E |
| Ale wróżbicie - życie też pisane | A E |
| Śmierć sławna, haniebna, lub ledwie - półgodna | h fis E |
| Bo mylił się, mylił się, mylił się - z rana, | A E |
| A prawda wieczorna spóźniona, bezpłodna | h fis E |
| Uwierzcie wróżbitom zgrzybiałym | h fis E |
| Bo rację będą mieć zawsze | h fis E |
| Oni życie oddali | D |
| Aby dramat był - cały | A |
| A pointy, jak zwykle straszne | h fis E |
| Oni życie oddali | D |
| Aby dramat był - cały | A |
| A pointy, jak zwykle straszne | h E fis |